Theorie oerknal onderuit gehaald op teamdag MTB-Breugel
Geen vulcan rit wegens afgelast, geen Sean Kelly wegens geen volgwagen, dan maar geopteerd voor de Karsten Kroon Classis.
Werner, Ludo, Danny, Peter, Jan, Joris, Hans en Bart zakten af naar Rekem voor wat klimmetjes in Nederlands Limburg.
De rit van 130km voerde ons langs de Maas naar de eerste hellingen.
Als specialist ter zake werd eenieders zitpositie nog eens door Joris gescand. Volgens hem zou Bart niet hoog genoeg zitten en alzo niet alle spieren kunnen gebruiken, deze laatste verzekerde hem dat dat juist voor het slapengaan allemaal dik in orde zou komen.
De getrainde lichamen kenden geen problemen en na 70km werd halt gehouden voor de eerste bevoorrading. Rustig werden wat koeken en bananen naar binnen gespeeld, en werd er wat gekeuveld over de voorbije en komende kilometers.
Opeens werden we opgeschrikt door een enorme knal. Zo moet de oerknal ook geklonken hebben! Niet wetende wat deze knal veroorzaakte werd er gewoon verder gegaan. Eens terug aan onze fietsen stelden we vast dat die knal veroorzaakt werd door de band van onze Werner. Bleek dat hij toch wel met een erg verduurde buitenband reed. Als een hecht team werd beslist om een kleine bijdrage te leveren voor Werner zijn banden
Joris stelde nog meer achterstallig onder en problemen vast, onder meer bij Bart zijn remhendels die in in een verdachte positie bleken te staan, en nog los ook!
Onze voorzitter opperde om vòòr iedere rit alles deelnemers hun fiets aan een controle te onderwerpen.
In dit tumult werd echter 1 lid uit het oog verloren. Onze Ludo muisde er zowaar vanonder om zo al snel enkele minuten voorsprong te pakken. Dit voorval zou later met een boete geregeld worden.
Op het einde kregen we nog o.a. de yserbosweg en de cauberg onder de wielen geschoven. Neil Armstrong mag dan wel dood zijn, een waardige vervanger voor hem hebben we alvast in ons eigen team gevonden. Aan de voet van iedere helling lanceerde onzen Danny zichzelf als een raket. Echter laat de actieradius van zijn acties nog een beetje te wensen over.
Op het einde zette Joris zich nog eens 10km lang op kop om eens aan de boom te schudden. In zijn wiel zijn menig moedige strijders gestorven.
Voor Danny waren de 130km nog niet voldoende en vertrok prompt met de fiets richting Breugel, met de fiets, niemand voelde zich geroepen om hem dit na 130km nog na te doen.