Wederom incidentrijke editie TT in As
Na een afgebroken zadelpen vorig jaar (Peter), eindigde de rit ook dit jaar weer spectaculair.
Hoe dit gebeurde lees je verderop in dit verslag.
Wegens een gebrek aan kiwi's, offerde Boemie zich op de valreep nog op om "opperkiwi" Danny per fiets te vergezellen naar As.
Nagenoeg iedereen was present, zelfs Werners echtgenote (Ilse) en Bollen Junior (Stan) vervoegden de meute.
Waren niet aanwezig: -onze Steve krampen, naar het schijnt door teveel activiteit bij Cuub.
-Werner M, ook krampen (in zijne nek notabene)
Naar het schijnt door het befoenen van een activiteit nav een mail?
- Geert K: konde druk van Hans niet weerstaan en toverde last minute
nog een goede smoes tevoorschijn (een ziek nageslacht)
- wereldreiziger Guy: nog niet in ons land gesignaleerd?
- Ronny VdH, Ludo Ping, Kris
Danny en Boemie stonden de breugelaars die met de auto afreisden al op te wachten aan de sporthal.
Terwijl deze moderne sporthal alle mogelijke faciliteiten (lees toiletten) bood, vond jarige Hans het toch gepast om effe de bossen op te zoeken om, het toch al pittige parcours, nog wat heuvelachtiger te maken en de hoogtemeters nog wat op te drijven.
Al snel (we zijn het al gewoon ondertussen) muizden de" elite bikers" er vanonder (Hans, Joris, Ronny Vd, Joris Vh)
De rest maalden gezapig de kms af.
Terwijl Joris vH de verbouwingswerken blijkbaar beter begint te verteren, kampt nu Boemie de laatste weken met een dipje.
Blijkbaar is het kijken naar hoe men een nieuwe keuken plaatst voor hem ook al vermoeiend.
Op km 13 was het al bevoorraden geblazen. Veel te vroeg me dunkt, zeker als je weet dat het tweede deel nog een hele resem hellingen in petto had.
In de achterhoede werd zo nu en dan het tempo gedrukt, dit om nu de ene , dan de andere biker weer op te wachten.
Zelfs onze Stan kon niet stil blijven zitten en stak gezwind ons groepje voorbij, met dit jong geweld gaan we onze pier nog zien!
Op het laatst werd er nog redelijk gepuft. Toen Jan (na een poging om iemand te depanneren met een trapas) bij ons aansloot en ook meteen als een beul op kop ging rijden liet Boemie uiteindelijk een gat vallen.
Peter G kroop blijkkbaar zonder moeite in Jans wiel en de Boemie klampte met veel moeite aan.
Toen de rit erop zat werd er wat getreuzeld (vond Boemie) om de terugrit aan te vatten. Raf friet, Peter en kiwi Danny stampte hun vehikel in gang, terwijl Boemie een handschoen had laten vallen. Hierdoor miste hij aansluiting met de groep en dacht deze nog in te halen. Door het nemen van een iets andere route kreeg hij het trio echter niet meer in het vizier. Zijn oriëntatiegevoel leidde hem via Zwartberg naar het clubhuis, terwijl de anderen de toeristische route met de Limburgs bekende nummerkes namen. Ervaren gids Raf loodste zijn 2 kompanen via Wauberg en Linde-Peer naar Breugel.
In Peer centrum (ter hoogte an Pol kip) sloeg echter het noodlot toe. Een verdwaalde bladkorf stoof het fietspad op, Peter greep hem meteen met z'n hoorns (bar ends op z'n stuur) beet Helaas werd dit duel in het voordeel van de bladkorf beslecht. In zijn val sleurde hij ook Raf mee. Deze laatste bleef languit en levenloos op de Peerderbaan liggen. Achteraf viel de schade nog wel mee. Wat ketchup aan de vingers, en Peter een scheur in z'n windvest.
In de Wirix werd het onfortuinlijke trio opgewacht door de rest, ook eenzame fietser Boemie zat hier al een hele tijd.
Geert en Steve hadden ook het thuisfront verlaten om zich tussen de clubleden te mengen.
De traktatie van nu (eindelijk volwassen?) Hans smaakte overheerlijk.
Zondag staat er waarschijnlijk Heusden op het menu, benieuwd wat hier weer te beleven valt.