tubeless pleiters druipen af

Ook Boemie mag zich nu tot  bekeerde van het "tubeless rijk" rekenen, zij het met zeer gemengde gevoelens. Dat deze gevoelens gefundeerd zijn zal verder uit dit verslag blijken.

Werner A moest verstek geven (verkoudheid), Hans had net voor het tijdstip van vertrek nog last van het "ik kan niet naar huis syndroom" .

Ludo, Peter, Ronny, Geert  konden geen geldige rede opgeven. Dit kan uiteraard bij de volgende bijeenkomst geregeld worden.

Alhoewel Jan nog aangaf over geen vervoer te beschikken, werd hij in alle vroegte in Breugel dorp  gespot in een volvo V60 door vroege vertrekkers van dienst (Danny & Boemie). Een snelle blik in het interieur van deze wagen merkten wij  z'n 2 nazaten op. Jan bleek deze 2 gasten bij oma opgehaald te hebben, waar wij dan op onze beurt uit concluderen dat hij een wilde nacht beleefd heeft.

In Houthalen was het even wachten op de rest van de bende. Werner Meex meldde zich als eerste en was in om nog een bisnummerke (op de pot) te spelen.

Bij de inschrijvingen was het een drukte van jewelste.

De rit begon al goed voor Boemie, meteen een steile (nou ja steile) afdaling, met op de koop toe nog een fotograaf erbij!.

Iedereen bleef netjes samen (uitgezonderd Koen die het hazepad al genomen had). Na enkele kilometers stond Haas al aan de kant, 1 zijde van het MTB breugel tenue onder de modder. Bij het voorbijsteken gleed zijn voorwiel weg en sleurde in zijn val nog een andere mtb'er mee.  Hier zou het echter niet bilijven, Koen zou nog een 2de maal de pedalen en het evenwicht verliezen.

Niet veel later stond tubeless Joris aan de kant (deze werd daags voordien nog bij Jos gespot met een bandenprobleem). Joris  zijn pap bleek niet goed zijn werk te doen. Ook Guy kende dezelfde (tubless)problemen en zou de wedstrijd hierdoor vroegtijdig verlaten.

Na de soep  vormde MTB Breugel een treintje. Enkele hilarische toestanden werden daarna vastgesteld. Eerst (zoals eerder al aangehaald) ging koen een 2de keer onderuit op een bergje, net daarna wilde Danny de afdaling dwars! aanvatten. Zelfs een onervaren daler als ik had in de gaten dat dit nooit goed kon gaan.

Hoofdvogel van de dag werd even later door onze Stevie afgeschoten. Daar iedereen  moest afstappen om over een brugje te gaan , dacht Steven dit met al z'n technische bagage wel even , al rijdend, te klaren.  Halverwege  haperde Steve en even dreigde hij in de ondergelegen bruine rivier terecht te komen. Menig MTB Breugellid had de camera al in aanslag, helaas (of gelukkig) kon hij zich van een gewisse verdrinkingsdood redden.

Dat de strijd tussen Boemie en Steven  (ondanks een riante voorsprong in het voordeel van Boemie) nog brandend actueel is, bleek uit het feit dat Boemie 3/4 de rit een eerste demarrage plaatste.  Onderweg raapte Boemie Dirk H (mttb Peer (pol kip)) nog op, deze laatste zou naar eigen zeggen de rit in Mol met een gemiddelde van 26 km/u afgewerkt hebben. Vandaag kende hij duidelijk een minder begenadigde dag (of had ik een superdag?). Ik maande hem aan om zich breed te maken en mijn achteropkomende makkers af te stoppen.

Het tempo zat er goed in tot er zich enkele technischte stroken aandienden. Hierdoor kon Steve de kloof (hierbij bijgestaan door Joris) dichten. Niet veel later deed Steve stunt zijn naam alle eer aan. Een verwoede poging om voorliggers in te halen werd ei zo na afgebroken door een laaghangende tak aan de zijkant van het parcours.  Toch wierp deze actie zijn vruchten af, Boemie was op achtervolgen aangewezen.  Eens de kloof weer gedicht kondigde zich een redelijk steile afdaling aan en wat volgde was een weigering van Boemie ( zelfs voor Boemie was deze afdaling nte voet niet te doen) .  Deze baande zich nog een alternatieve route door het bos. De Vogel (Steve) bleek gevlogen te zijn. Boemie perste zicht nog de ziel uit z'n lijf en kon Steve  remonteren, en de buit alsnog binnenhalen.